نارنج قلعه یا نارین قلعه که در شهرستان میبد استان یزد واقع شده است یکی از مهم ترین بناهای تاریخی این استان به شمار می رود. این قلعه از بناهاى مربوط به دوره اشکانی و قبل از اسلام است و در دوران مظفریان تعمیراتى در آن صورت گرفت. اطراف آن خندقی بوده است و نقب های زیر آن گاهی تا یک فرسنگ امتداد دارد.
در محرم سال ۷۴۴ جنگ سرنوشت سازی که باعث پیروزی آل مظفر بر چوپانیان گشت در این محل اتفاق افتاده است. مساحت این قلعه ۳ هکتار و بنا در ۷ طبقه و داراى برج و بارو و دربندهاى متعدد است و بالاى تپه اى مسلط بر شهر میبد قرار دارد. قطر پایین ترین حصار قلعه که قسمت بزرگى از آبادى میبد را در بر مى گرفت ، ۵ و در بعضى قسمت ها به ۲۰ متر مى رسیده است.
نارنج قلعه ۴ برج گرد بلند دارد و آنچه امروزه از آن باقی مانده قسمت مرکزی آن است و نشانه های از برج ها و باروها در روستای کوچک (کوشک) از آن باقی است.کوشک یا کوچک نزدیک ترین روستا به دژ بوده است و بیشتر آن را باغ ها و قنات ها و آسیاب در بر می گرفته است. نارنج قلعه داراى اتاق هاى متعددى بوده است که در حال حاضر قسمت هایى از این اتاقک هاى کوچک تو در تو ، موجود است و بسیارى از آن ها نیز به علت قرار گرفتن در طبقات پایین و ریختن راهروها هنوز کشف نشده است. بعضی ها نارین قلعه را همان دژ سفید شاهنامه می دانند. این قلعه بالای یک تپه و مسلط به اطراف ساخته شده و اطراف آن را هم خندق کنده اند.
یک روایت افسانه ای هم حکایت از آن دارد که قلعه در زمان کیومرث ساخته شده و اولین آدم ها از راه آب و دریا به آن پا گذاشته اند. بعضی ها هم آن را ساخته سپهبد ساسانی (مهبد) می دانند. مهبد از سرداران قباد و انوشیروان بود. در نزدیکی های نارین قلعه میبد سفال های رنگی و نقش دار از دوران عیلامی به دست آمده که بیش از ۴۰۰۰ سال قدمت دارند و به خاطر همین قدمت زیاد ساختمان قلعه به زیگورات یا معابد عیلامی شبیه است.
از این قلعه که کاملا از خشت و گل ساخته شده است ، در دوره های مختلف تاریخی به عنوان ارگ حکومتی یا دژ نظامی استفاده می شده. اوج اقتدار این قلعه در پیش از اسلام ، مربوط به دوره ساسانیان و پس از آن مربوط به دوره آل مظفر است.
بعضی این کهن دژ را سرآغاز شروع آبادانی یزد می دانند. پیچ های تو در توی قلعه ، کشمکش ها و جنگ های زیادی را به خود دیده است.این قلعه ، یک قلعه نظامی بوده ولی بعضی با توجه به شکل ۵ طبقه آن احتمال می دهند که زیگورات بوده و از آن به عنوان معبد استفاده می کرده اند.
بنای این قلعه مانند یک پناهگاه هنگام حمله دشمن عمل می کرده است. هریک از سکنه روستا علاوه بر خانه ای خارج قلعه اطاقی هم در داخل آن داشته که هنگام حمله دشمن به آنجا پناه می بردند و تا زمانی که دشمن عقب نشینی نمیکرده از آن خارج نمی شدند. به خاطر همین نیز هر خانواری آذوقه و مایحتاج خود را درون اطاقش برای روز مبادا ذخیره میکرده است.
بنای تاریخی نارین قلعه به شماره ۴۱۷۷ مورخ ۴ آبان ۱۳۶۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.