جاذبههای توریستی شهر باتومی
ساحل سحرآمیز - مردم باتومی معتقدند شنا کردن و آفتاب گرفتن در این ساحل بیماریهای مفصلی را درمان میکند و آبی آرامشبخش دارد. این ساحل از محبوبترین جاهای دیدنی باتومی است و مردم محلی و گردشگران، شناکردن در دریای سیاه و استراحت و آفتابگرفتن در ساحل سحرآمیز را دوست دارند. شما هم در سفر به باتومی این ساحل را تجربه کنید و ببینید که واقعا حرفهایی که در موردش گفته میشود حقیقت دارد یا نه.
بلوار باتومی - این بلوار در مجاورت دریا از زیباترین جاذبه ها در سفر به باتومی است. این مسیر پیادهروی وسیع با درختکاری و گلآرایی خاص با چشمانداز دریا و شهر در حالیکه نسیم ملایمی میوزد، در طول روز جان میدهد برای سیاحت. علاوه بر درختکاری، بناهای زیبا، مجسمهها و سازههای هنری، چرخوفلک و آبنماهای موزیکال، منظرهی چشمنوازی از این بلوار ساختهاند. کافهها و رستورانهای فضای باز این بلوار در شب شور و حال خاصی دارند.
میدان اروپا - در واقع میدان اصلی شهر باتومی است و احتمالا در تور باتومی بارها از آن عبور میکنید. بسیاری از کنسرتهای بزرگ خوانندگان مطرح خوزه کارراس، آندریا بوچلی، گروه بونا ویستا و انریکه ایگلسیاس در این میدان برگزار شدهاند. مجاور این میدان پارکی است که در شبهای گرم تابستان گردشگران و اهالی باتومی در آن استراحت میکنند.
میدان پیازا - از زیباترین معابر باتومی است و سبک و سیاقی ایتالیایی دارد. دور تا دور این میدان را هتل و رستوران و کافه احاطه کرده است. بساط موسیقی خیابانی و در کافهها موسیقی زنده هر شب به راه است.
مجسمه مدهآ - این مجسمه برای زنده نگهداشتن افسانه مدهآ در باتومی ساخته شده است. در اسطورههای یونانی مدهآ زنی از اهالی کولخیس در گرجستان بوده است. یاسون که رهبر پهلوانان یونانی بوده، عازم سفری میشود تا بتواند به پدر خود برای پس گرفتن تخت پادشاهی کمک کند. مدهآ عاشق یاسون میشود و با او فرار و سپس ازدواج میکند. بعدها یاسون او را رها میکند و عاشق دختری دیگر میشود. مدهآ از شدت خشم، معشوق جدید یاسون و فرزندان خود را میکشد.
آکواریوم باتومی - این آکواریوم تنها برای نمایش ماهیها و آبزیان، مشهور نیست و به خاطر بنای بسیار مدرنش مشهور است که در طراحی آن از سنگریزههای ساحلی باتومی الهام گرفته شده است. نمای بیرونی آکواریوم باتومی شبیه چهار سنگ بزرگ است که در داخل هرکدام گونههای خاصی از آبزیان را به نمایش گذاشتهاند.
مجسمه عشق - این مجسمه در واقع دو سازه فلزی است از شمایل یک زن و مرد هستند که در کنار دریا واقع شده است. این دو مجسمه نماد عشق پسری به نام علی اهل آذربایجان است که عاشق دختری گرجی و مسیحی به نام نینو میشود. طبق داستان خانوادهها با عشق آنان مخالفت میکنند و آن دو مجبور میشوند از هم جدا شوند ولی دوری هم را نمیتوانند تحمل کنند و دق کرده و از دنیا میروند تا در دنیایی دیگر به هم برسند.
کلیسای جامع مادر مقدس باتومی - این کلیسای زیبا در خیابان باراتاشویلی، باشکوهترین کلیسای باتومی است و معماری بیرونی و درونی آن بسیار زیباست. این بنا که به سبک گوتیک ساخته شده است دارای دو برج دوقلوی بلند، پنجرههای شیشه ای رنگی، مجسمههای سنگی و نقاشیهای دیواری زیباست.
تله کابین آرگو - این تلهکابین با ارتفاعی ۲۵۰ متر بالاتر از سطح دریا، چشمانداز منحصربهفردی از شهر باتومی، دریای سیاه و کوههای احاطهکننده آن دارد. همچنین در این مرکز تفریحی انواع رستوران، کافه و فروشگاه نیز وجود دارد و تراس لژِ سلطنتیِ آن منظره زیبایی از شهر و تپههای اطراف را به معرض نمایش میگذارد.
گُرجِستان کشوری است در منطقهٔ قفقاز اوراسیا. این کشور که در سرحد آسیای غربی و اروپای شرقی قرار دارد ، از غرب با دریای سیاه ، از شمال با روسیه ، از جنوب با ترکیه و ارمنستان ، و از جنوب شرق با جمهوری آذربایجان هممرز است. پایتخت و بزرگترین شهر آن تفلیس است. مساحت گرجستان ۶۹٬۷۰۰ مترکیلومربع و جمعیت آن در سال ۲۰۱۶ در حدود ۳٫۷۲ میلیون نفر بودهاست. گرجستان یک جمهوری متمرکز ، نیمهریاستی است و حکومت آن از طریق دموکراسی نیابتی انتخاب میشود.
گرجستان یکی از کشورهایی است که در هر دو قارهٔ اروپا و آسیا قرار داشته و یکی از اهداف مقامات سیاسی تفلیس پایتخت گرجستان ، عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو است ؛ که گرجستان در حال حاضر عضو ناظر در اتحادیه اروپا و ناتو میباشد.
مردم بومی گرجستان ، مردم گرجی مسیحی ارتدکس و پیرو کلیسای ارتدکس گرجی هستند. گرجیها به زبان گرجی سخن میگویند که زبان رسمی کشور گرجستان است و با الفبای گرجی نوشته میشود که یکی از چهارده الفبای موجود در جهان میباشد.
دیرینگی زندگی انسان در گرجستان به ۱٬۸۰۰٬۰۰۰ (یک میلیون و هشتصد هزار) سال پیش میرسد که گروهی از انسانهای نخستین موسوم به انسان گرجی در آن میزیستهاند. گرجستان یکی از قدیمیترین کشورها و یکی از غنیترین فرهنگها را داراست.
گرجستان در زمان باستان با نام ایبریا شناخته شده است و امروزه در اکثر زبانها با اشکال گوناگون واژهٔ یونانی "گِئُرْگیا" (Georgia به معنای کشاورزی) شناخته میشود.